Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to surround in a hostile manner

  • 1 circumstantes

    circum-sto, stĕti, 1, v. n. and a. (the perf. and pluperf. having the same form with those of circumsisto, and a similar meaning, it is sometimes doubtful to which verb a form belongs), to stand around in a circle, to take a station round; and, with the acc., to stand around a person or thing, to surround, encircle, encompass.
    I.
    Prop. (very freq. and class.).
    (α).
    Absol.: circumstant cum ardentibus taedis, Enn ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 51 Vahl.):

    circumstant lacrimis rorantes ora genasque,

    Lucr. 3, 469:

    Morini spe praedae adducti circumsteterunt,

    Caes. B. G. 4, 37:

    circumstant properi aurigae,

    Verg. A. 12, 85:

    ad circumstantes tendens sua bracchia silvas, Ov M. 3, 441: circumstantis exercitūs gratia,

    Curt. 9, 3, 15:

    amici,

    id. 3, 5, 9.—
    (β).
    With acc.:

    aliquem,

    Verg. G. 4, 216; Ov. M. 11, 505; Curt. 5, 12, 9:

    equites Romani qui circumstant senatum,

    Cic. Cat. 1, 8, 21:

    sellam,

    Liv. 8, 32, 14; Suet. Aug. 35:

    solem,

    Ov. M. 2, 394:

    sacra,

    id. ib. 2, 717:

    lectum,

    Curt. 10, 5, 2.—
    2.
    Hence, circumstantes, ĭum, m. subst., the by-standers, Quint. 4, 2, 22; 4, 2, 127; Tac. A. 1, 21; 1, 22; Suet. Caes. 84; id. Aug. 93; Curt. 6, 10, 36.—
    B.
    In partic., to surround in a hostile manner, to beset, besiege:

    circumstare tribunal praetoris urbani, obsidere cum gladiis curiam, etc.,

    Cic. Cat. 1, 13, 32:

    quem tres Curiatii circumsteterant,

    Liv. 1, 25, 6:

    si ambo consules infesti circumstarent tribunum,

    id. 3, 9, 6:

    urbem Romanam,

    id. 27, 40, 6:

    regis tecta,

    Verg. A. 7, 585; cf. the foll.—
    II.
    Trop., to surround, encompass, occupy, take possession of (freq. in post-Aug prose); absol. or with acc.:

    cum dies et noctes omnia nos undique fata circumstent,

    Cic. Phil. 10, 10, 20:

    circumstant te summae auctoritates,

    id. Verr. 1, 17, 52:

    cum tanti undique terrores circumstarent,

    Liv. 6, 2, 4; cf. id. 30, 3, 3:

    anceps proelium Romanos circumsteterat, incertos in quem hostem eruptionem facerent,

    id. 25, 34, 10:

    ancepsque terror circumstabat,

    id. 21, 28, 3; 34, 27, 1; Quint. 10, 3, 30:

    haec me cura, haec difficultas sola circumstat,

    Plin. Pan. 3, 4:

    at me tum primum saevus circumstetit horror,

    Verg. A. 2, 559:

    scio acerba meorum Circumstare odia ( = meos, qui me oderunt),

    id. ib. 10, 905:

    circumsteterat Civilem et alius metus,

    Tac. H. 4, 79:

    circumsteterat palatium publica exspectatio,

    id. ib. 1, 17:

    paupertas et angustiae rerum nascentes eos circumsteterunt,

    id. Or. 8.— Subst.: circumstantĭa, ium, n., details, circumstances, in an argument:

    illa (argumenta) per se fortia non oportet circumstantibus obscurare,

    Quint. 5, 12, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > circumstantes

  • 2 circumsto

    circum-sto, stĕti, 1, v. n. and a. (the perf. and pluperf. having the same form with those of circumsisto, and a similar meaning, it is sometimes doubtful to which verb a form belongs), to stand around in a circle, to take a station round; and, with the acc., to stand around a person or thing, to surround, encircle, encompass.
    I.
    Prop. (very freq. and class.).
    (α).
    Absol.: circumstant cum ardentibus taedis, Enn ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 51 Vahl.):

    circumstant lacrimis rorantes ora genasque,

    Lucr. 3, 469:

    Morini spe praedae adducti circumsteterunt,

    Caes. B. G. 4, 37:

    circumstant properi aurigae,

    Verg. A. 12, 85:

    ad circumstantes tendens sua bracchia silvas, Ov M. 3, 441: circumstantis exercitūs gratia,

    Curt. 9, 3, 15:

    amici,

    id. 3, 5, 9.—
    (β).
    With acc.:

    aliquem,

    Verg. G. 4, 216; Ov. M. 11, 505; Curt. 5, 12, 9:

    equites Romani qui circumstant senatum,

    Cic. Cat. 1, 8, 21:

    sellam,

    Liv. 8, 32, 14; Suet. Aug. 35:

    solem,

    Ov. M. 2, 394:

    sacra,

    id. ib. 2, 717:

    lectum,

    Curt. 10, 5, 2.—
    2.
    Hence, circumstantes, ĭum, m. subst., the by-standers, Quint. 4, 2, 22; 4, 2, 127; Tac. A. 1, 21; 1, 22; Suet. Caes. 84; id. Aug. 93; Curt. 6, 10, 36.—
    B.
    In partic., to surround in a hostile manner, to beset, besiege:

    circumstare tribunal praetoris urbani, obsidere cum gladiis curiam, etc.,

    Cic. Cat. 1, 13, 32:

    quem tres Curiatii circumsteterant,

    Liv. 1, 25, 6:

    si ambo consules infesti circumstarent tribunum,

    id. 3, 9, 6:

    urbem Romanam,

    id. 27, 40, 6:

    regis tecta,

    Verg. A. 7, 585; cf. the foll.—
    II.
    Trop., to surround, encompass, occupy, take possession of (freq. in post-Aug prose); absol. or with acc.:

    cum dies et noctes omnia nos undique fata circumstent,

    Cic. Phil. 10, 10, 20:

    circumstant te summae auctoritates,

    id. Verr. 1, 17, 52:

    cum tanti undique terrores circumstarent,

    Liv. 6, 2, 4; cf. id. 30, 3, 3:

    anceps proelium Romanos circumsteterat, incertos in quem hostem eruptionem facerent,

    id. 25, 34, 10:

    ancepsque terror circumstabat,

    id. 21, 28, 3; 34, 27, 1; Quint. 10, 3, 30:

    haec me cura, haec difficultas sola circumstat,

    Plin. Pan. 3, 4:

    at me tum primum saevus circumstetit horror,

    Verg. A. 2, 559:

    scio acerba meorum Circumstare odia ( = meos, qui me oderunt),

    id. ib. 10, 905:

    circumsteterat Civilem et alius metus,

    Tac. H. 4, 79:

    circumsteterat palatium publica exspectatio,

    id. ib. 1, 17:

    paupertas et angustiae rerum nascentes eos circumsteterunt,

    id. Or. 8.— Subst.: circumstantĭa, ium, n., details, circumstances, in an argument:

    illa (argumenta) per se fortia non oportet circumstantibus obscurare,

    Quint. 5, 12, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > circumsto

  • 3 circumvenio

    circum-vĕnĭo, vēni, ventum, 4, v. a., lit., to come around something; hence (the coming being considered as accomplished; cf. advenio and adventus, II.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., to be around (a thing), to encircle, encompass, surround (rare):

    quibus succensis circumventi flammā exanimantur homines,

    Caes. B. G. 6, 16; cf.:

    donec ignium jactu circumveniretur,

    Tac. A. 15, 11; 15, 38:

    illum frequentia ingens circumvenit cum plausu,

    Petr. 92, 8: Cocytos sinu labens circumvenit atro, * Verg. A. 6, 132:

    omnium operum magnitudinem circumveniunt cavernae ingentes,

    Curt. 5, 1, 28:

    Rhenus insulas circumveniens,

    flowing around, Tac. A. 2, 6:

    planities locis paulo superioribus circumventa,

    Sall. J. 68, 2:

    rami, quos comprehensos manus possit circumvenire,

    to grasp, Col. 5, 9, 2; cf. id. 4, 29, 10; Val. Fl. 1, 400; Petr. 114:

    singulas urbes,

    to go around from one city to another, Sall. J. 88, 4 Dietsch.—Far more freq. (esp. in the histt.),
    B.
    Specif., to surround in a hostile manner, to encompass, beset, invest:

    ex itinere nostros latere aperto aggressi circumvenere,

    Caes. B. G. 1, 25:

    ne per insidias ab eo circumveniretur,

    id. ib. 1, 42:

    consulem,

    Nep. Hann. 4, 3: aciem. Curt. 5, 13, 30:

    montem opere,

    Caes. B. C. 3, 97:

    multos ab tergo,

    Sall. J. 97, 5:

    cuncta moenia exercitu,

    id. ib. 57, 2; cf. id. ib. 76, 2:

    legio circumventa,

    Liv. 10, 26, 9; cf. id. 10, 2, 11; Tac. A. 3, 74:

    armis regiam,

    id. ib. 12, 50 fin.; cf. id. ib. 1, 25;

    12, 16: cerva circumventa lupis,

    Stat. Th. 5, 165:

    hostili custodiā,

    Sen. Ep. 9, 6.—
    II.
    Trop.
    A.
    To encompass, beset, oppress, distress, afflict, overthrow: circumventus morbo, exilio atque inopiā, Enn. ap. Cic. de Or. 58, 218; cf. id. Fin. 4, 23, 62 (Trag. v. 42 Vahl.);

    Ter. Hec. prol. alt. 46: quasi committeret contra legem, quo quis judicio circumveniretur,

    Cic. Brut. 12, 48; cf. id. Tusc. 1, 41, 98; Quint. 5, 13, 32; 6, 2, 31:

    aliquem per arbitrum circumvenire,

    i. e. to lay hold of, Cic. Rosc. Com. 9, 25:

    jam te non Siculi, non aratores circumveniunt,

    id. Verr. 2, 1, 37, § 93:

    te a Siciliae civitatibus circumveniri atque opprimi dicis?

    id. ib. 2, 4, 8, §

    17: potentis alicujus opibus circumveniri urgerique,

    id. Off. 2, 14, 51:

    ut neque tenuiores proper humilitatem circumveniantur,

    id. ib. 2, 24, 85; so,

    falsis criminibus,

    Sall. C. 34, 2:

    omnibus necessitudinibus,

    id. ib. 21, 3; cf. Tac. A. 1, 13:

    his difficultatibus,

    Sall. J. 7, 1:

    odio accolarum, simul domesticis discordiis,

    Tac. A. 12, 29:

    securitate pacis et belli malo,

    id. H. 2, 12:

    testimonio,

    id. ib. 4, 10: multa senem circumveniunt incommoda, * Hor. A. P. 169.—
    B.
    (Cf. circumeo, II. B.) To circumvent, deceive, cheat, defraud one (syn.:

    decipio, fraudo, fallo): circumventum esse innocentem pecuniā,

    Cic. Clu. 29, 79:

    an placeret, fenore circumventa plebs,

    Liv. 6, 36, 12:

    ignorantiam alicujus,

    Dig. 17, 1, 29:

    aliquem falso testimonio,

    ib. 42, 1, 33:

    non sine calliditate circumventus,

    ib. 43, 28, 3; cf. ib. 23, 3, 12.—
    2.
    In the jurists, to evade, to violate by evading:

    leges,

    Dig. 30, 123, § 1; 1, 3, 29:

    voluntatem defuncti,

    ib. 29, 4, 4:

    orationem,

    ib. 2, 15, 8; 1, 3, 29.—
    C.
    To obtain possession of, to grasp:

    omne stagnum,

    Plin. Pan. 50, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > circumvenio

  • 4 cingo

    cingo, xi, nctum, 3, v. a. [cf. Gr kullos, kurtos;

    Lat. curvus, and clingo,

    Curt. Griech. Etym. p. 545 sq. ], to go round in a circle, to surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown, etc. (class. in prose and poetry).
    I.
    Prop
    A.
    In gen.:

    quid autem interius mente? Cingatur igitur corpore externo,

    i. e. it must be enclosed in a body, Cic. N. D 1, 11, 27:

    non enim coronà consessus vester cinctus est, ut solebat,

    id. Mil. 1, 1; cf.:

    judicium insolitā trepidum cinxere coronă,

    Luc. 1, 321;

    tris (navīs) Eurus... Inhdit vadis atque aggere cingit harenae,

    Verg. A 1, 112: cincta serpentibus Hydra, id. ib 7, 658: pennae ritu coepere volucrum Cingere utrumque latus, to cover, Ov M. 6, 718, apio fasces et secto cingere porro, Col. 10, 371.—
    B.
    Esp.
    1.
    To surround the body with a girdle, to gird on (the sword), to gird; esp. freq in pass. with abl., to be girded, encircled with something. iam quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut Curc. 2, 1, 5; Curt. 3, 3, 19; cf.:

    cui lati clavi jus erit, ita cingatur, ut, etc.,

    Quint. 11, 3, 138:

    ut cingeretur fluxiore cincturā,

    Suet. Caes. 45:

    Hispano cingitur gladio,

    Liv. 7, 10, 5; 38, 21, 13; Suet. Calig 49:

    ferro,

    id. Aug. 35: ense, Ov F. 2, 13: cingor fulgentibus armis, Verg A. 2, 749; 11, 188, 11, 536; his cingi telis, id ib. 2, 520: ense latus cingit, Ov F. 2, 784; cf. Stat. Th. 4, 41:

    cinctas resolvite vestes, Ov M. 1, 382. filios balteis,

    Vulg. Lev 8, 13.— Poet., in pass with acc. (cf. accingor, II., and Zumpt, Gr §

    458): inutile ferrum Cingitur,

    Verg. A. 2, 511: cinctaeque ad pectora vestes Bracchia docta movent, Ov M. 6, 59.—Without case: Syrinx, Ov M. 1, 695;

    puer alte cinctus,

    Hor. S. 2, 8, 10.—Hence, in late Lat. cinctus = armis instructus, armatus, armed, equipped, enrolled:

    cinctus in aliā militiā,

    Dig. 39, 1, 38; cf. ib. 39, 1, 25.—As a girding up of the Roman dress was necessary in pursuits requiring physical action, hence, cingor (cf accingor), to make one ' s self ready for any thing, to prepare:

    cingitur, certe expedit se,

    Plaut. Am. 1, 1, 152;

    cingitur ipse furens certatim in proelia Turnus,

    Verg. A. 11, 486; cf.

    supra,

    Quint. 11, 3, 138; Hor S. 2, 8, 10; Ov. M. 6, 59.—
    2.
    To encircle with a garland or crown, to crown (freq., esp in the poets).
    a.
    Of the head:

    muralique caput summum cinxere coronā,

    Lucr. 2, 607; cf.

    Ov A. A. 3, 392 tempora floribus,

    Hor. C. 3, 25, 20;

    Verg A. 5, 71: spicis,

    Tib. 2, 1, 4 et saep.:

    comam lauro,

    Hor. C. 3, 30, 16; cf.:

    Graias barbara vitta comas,

    Ov. Tr. 4, 4, 78; Verg. A. 12, 163: de tenero cingite flore caput, Ov F 3, 254.— Poet.:

    Atlantis, cinctum assidue cui nubibus atris Piniferum caput et vento pulsatur et imbri,

    Verg. A. 4, 248; 7, 658; Prop. 4 (5), 1, 61.—
    b.
    To encircle other parts of the body:

    cujus lacertos anuli mei cingant,

    Mart. 11, 100, 2.—
    3.
    Of places, to surround, encircle, invest, enclose (the prevailing signif. in prose, esp. in the histt.; syn.: circumdo, claudo): (Tellus) oras maris undique cingens, Lucr. 6, 633; Cat. 64, 185; 64, 286:

    flumen Dubis paene totum oppidum cingit,

    Caes. B. G. 1, 38 provincia mari cincta, Cic. Fl. 12, 27:

    urbe portus ipse cingitur et continetur,

    id. Verr. 2, 5, 37, § 96 Zumpt:

    quod moenibus cingebatur,

    Tac. A. 13, 41:

    quae (terra) magnā ex parte cingitur fluctibus, speciem insulae praebet, etc.,

    Curt. 3, 1, 13; 8, 10, 23; Ov A. A. 2, 469: cingitur insula tribus millibus passuum, i.e. has a circuit of, etc., Plin. 6, 12, 13, § 32.— Poet.:

    cinxerunt aethera nimbi,

    covered, Verg. A. 5, 13:

    medium diem cinxere tenebrae,

    Sen. Herc. Fur. 939.— Trop.;

    diligentius urbem religione quam ipsis moenibus cingitis,

    fortify, Cic. N. D. 3, 40, 94.—
    4.
    In milit. lang., to surround a place or army for defence or in a hostile manner, to fortify, to invest, be set, besiege:

    coronā militum cincta urbs,

    Liv. 7, 27, 7: castra vallo, id 7, 39, 8 equites cornua cinxere. covered, id. 23, 29, 3:

    ultimum agmen validā manu,

    to cover, Curt. 4, 13, 30:

    urbem obsidione,

    to besieye, Verg. A. 3, 52;

    dextera cingitur amni,

    id. ib. 9, 469:

    (hostem) stationibus in modum obsidii,

    Tac. A. 6, 34:

    cingi ab armis hostium,

    Ov. P. 2, 8, 69; Tib. 2, 3, 37, Prop. 3 (4), 3, 42.—Trop Sicilia multis undique cincta persons. Cio. Imp. Pomp 11, 30.—
    5.
    To escort, to accompany inermi item regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant, Liv 32, 39, 8:

    dum latus sancti cingit tibi turba senatus, Ov P. 4, 9, 17: nec noscitur ulli, Agminibus comitum qui mode cinctus erat,

    id. Tr. 1, 5, 30:

    cincta virgo matrum catervā, id M. 12, 216, Vell 2, 14, 1,

    Tac. A. 1, 77;

    Sil 4, 448,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 322 —
    C.
    To peel off the bark around:

    cingere est deglabrare,

    Dig. 47, 7, 6 Pr, cf. Plin 17, 24, 37, § 234 sqq.

    Lewis & Short latin dictionary > cingo

  • 5 circumvallo

    circum-vallo, āvi, ātum, 1, v. a., to surround with a wall, to circumvallate; in milit. lang., to blockade, invest, encompass in a hostile manner (class., esp. in the histt.):

    circumvallare loci natura prohibebat,

    Caes. B. G. 7, 17; 7, 11; id. B. C. 3, 43; Liv. 10, 35, 12 and 15; 28, 3, 4, and in part. perf. pass. Caes. B. G. 7, 44 fin.; Cic. Att. 9, 12, 1; Liv. 43, 19, 9.—
    B.
    Trop.:

    tot res repente circumvallant,

    beset, beleaguer, Ter. Ad. 3, 2, 4.—
    II.
    In gen., to surround, encompass:

    locum duobus sulcis,

    Col. 11, 3, 4; Claud. IV. Cons. Hon. 11:

    insula fluctisono circumvallata profundo,

    Sil. 12, 358.

    Lewis & Short latin dictionary > circumvallo

  • 6 circumsedeo

    circum-sĕdĕo ( sĭdĕo), sēdi, sessum, 2, v. a., to sit around a person or thing, to surround.
    I.
    In gen., absol.:

    inter tot milia populi circumsedentis,

    App. M. 3, p. 130, 2; Sid. Ep. 3, 13.—With acc.:

    florentes amicorum turba circumsedet: circa eversos ingens solitudo est,

    Sen. Ep. 9, 9.— Esp.,
    II.
    To encamp around in a hostile manner, to besiege, blockade, invest, encompass, beset (in Cic. and Liv. several times;

    elsewhere rare): qui Mutinam circumsedent,

    Cic. Phil. 7, 8, 21; 10, 4, 10; id. Deiot. 9, 25; id. Att. 9, 12, 3; 9, 18, 2; 14, 9, 3; 15, 9, 2; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14; Sall. J. 21, 3; Nep. Eum. 5, 4; Liv. 21, 10, 5; 23, 15, 3; 25, 13, 1; 25, 22, 7;

    42, 65, 12: vallo et armis,

    Tac. A. 1, 42:

    curiam militibus,

    Val. Max. 3, 8, 5:

    legatus populi Romani circumsessus, non modo igni, ferro, manu, copiis oppugnatus, sed aliquā ex parte violatus,

    Cic. Verr. 2, 1, 31, § 79:

    circumsessus es. A quibus?

    id. ib. 2, 1, 32, §

    81: populus, qui te circumsedit,

    id. ib. 2, 1, 33, § 83; id. Phil. 12, 10, 24; Tac. A. 4, 36:

    opem circumsessis ferre,

    Liv. 25, 22, 10:

    castra circumsessa,

    id. 3, 4, 8; 9, 42, 6:

    Capitolium,

    id. 5, 53, 5.—
    B.
    Trop.:

    non ego sum ille ferreus, qui... non movear horum omnium lacrimis, a quibus me circumsessum videtis,

    Cic. Cat. 4, 2, 3; so,

    circumsessum muliebribus blanditiis,

    Liv. 24, 4, 4:

    circumsederi urbem Romanam ab invidiā et odio finitimorum,

    id. 6, 6, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > circumsedeo

См. также в других словарях:

  • France — /frans, frahns/; Fr. /frddahonns/, n. 1. Anatole /ann nann tawl /, (Jacques Anatole Thibault), 1844 1924, French novelist and essayist: Nobel prize 1921. 2. a republic in W Europe. 58,470,421; 212,736 sq. mi. (550,985 sq. km). Cap.: Paris. 3.… …   Universalium

  • Europe, history of — Introduction       history of European peoples and cultures from prehistoric times to the present. Europe is a more ambiguous term than most geographic expressions. Its etymology is doubtful, as is the physical extent of the area it designates.… …   Universalium

  • literature — /lit euhr euh cheuhr, choor , li treuh /, n. 1. writings in which expression and form, in connection with ideas of permanent and universal interest, are characteristic or essential features, as poetry, novels, history, biography, and essays. 2.… …   Universalium

  • Christianity — /kris chee an i tee/, n., pl. Christianities. 1. the Christian religion, including the Catholic, Protestant, and Eastern Orthodox churches. 2. Christian beliefs or practices; Christian quality or character: Christianity mixed with pagan elements; …   Universalium

  • India — /in dee euh/, n. 1. Hindi, Bharat. a republic in S Asia: a union comprising 25 states and 7 union territories; formerly a British colony; gained independence Aug. 15, 1947; became a republic within the Commonwealth of Nations Jan. 26, 1950.… …   Universalium

  • Hellenistic biological sciences — R.J.Kankinson The five centuries that separate Aristotle’s death in 322 BC from Galen’s ascendancy in Rome in the latter part of the second century AD were fertile ones for the biological sciences, in particular medicine. Nor is the period solely …   History of philosophy

  • BIBLE — THE CANON, TEXT, AND EDITIONS canon general titles the canon the significance of the canon the process of canonization contents and titles of the books the tripartite canon …   Encyclopedia of Judaism

  • HISTORICAL SURVEY: THE STATE AND ITS ANTECEDENTS (1880–2006) — Introduction It took the new Jewish nation about 70 years to emerge as the State of Israel. The immediate stimulus that initiated the modern return to Zion was the disappointment, in the last quarter of the 19th century, of the expectation that… …   Encyclopedia of Judaism

  • international relations — a branch of political science dealing with the relations between nations. [1970 75] * * * Study of the relations of states with each other and with international organizations and certain subnational entities (e.g., bureaucracies and political… …   Universalium

  • angiosperm — /an jee euh sperrm /, n. Bot. a plant having its seeds enclosed in an ovary; a flowering plant. Cf. gymnosperm. [ANGIO + SPERM] * * * ▪ plant Introduction       any member of the more than 300,000 species of flowering plants (division Anthophyta) …   Universalium

  • Islamic arts — Visual, literary, and performing arts of the populations that adopted Islam from the 7th century. Islamic visual arts are decorative, colourful, and, in religious art, nonrepresentational; the characteristic Islamic decoration is the arabesque.… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»